خلاصه درس :

در این درس، به جایگاه کلیدی مادر در فرآیند فرزندآوری و عوامل مؤثر بر حفظ انگیزه و نشاط او در ایفای این نقش پرداخته می‌شود.

مادر، مهم‌ترین رکن فرزندآوری در نظام خانواده است. نقشی که تنها به بُعد زیستی محدود نمی‌شود، بلکه بار عاطفی، تربیتی و روانی گسترده‌ای را نیز در بر می‌گیرد. از این‌رو، اگر مادر در این جایگاه احساس بی‌ارزشی یا کم‌اهمیتی کند، احتمال دلسردی او از فرزندآوری و ادامه‌ی مسیر مادری بیشتر خواهد شد.

یکی از موانع اصلی در تقویت جایگاه مادری، عدم توجه خانواده و جامعه به شأن واقعی زن در مقام مادر است. بی‌توجهی به نقش حیاتی او، چه از سوی همسر در قالب همسرداری ناصحیح، و چه از سوی جامعه در قالب نادیده گرفتن ارزش‌های خانوادگی، به تضعیف انگیزه‌ی مادری منجر می‌شود.

از ارکان مهم در تقویت احترام به مادر، می‌توان به چند عامل اشاره کرد:

• ایجاد حس ارزشمند بودن در مادر: مادری که احساس کند نقش او اساسی و مورد تقدیر است، با روحیه‌ای بالاتر مسیر فرزندآوری را ادامه خواهد داد.

• بزرگ‌داشت جایگاه مادر در ساختار خانواده: خانواده‌ای که نقش مادر را ارج می‌نهد، زمینه‌ی شکوفایی عاطفی و تربیتی فرزندان را نیز فراهم می‌آورد.

• تأثیر ارزش‌های اجتماعی: جامعه با تغییر در ارزش‌ها و باورهای فرهنگی، می‌تواند نقش مادری را تضعیف یا تقویت کند. در نتیجه، سبک زندگی عمومی تأثیر مستقیم بر نگرش افراد نسبت به فرزندآوری و شأن مادر دارد.

در این درس با اهمیت جایگاه مادر در فرزندآوری و عوامل مؤثر بر تضعیف یا تقویت این جایگاه آشنا می‌شویم.