خلاصه درس :

برای انجام کار فرهنگی بزرگ و پیشگیری از یک آسیب اجتماعی خطرناک که مستقیم و غیرمستقیم ما را درگیر کرده چه باید کرد؟

 در این درس درباره «ارتباط مؤثر در پیشگیری از اعتیاد» صحبت می کنیم. اولاً باید تعریف مشخصی از ارتباط داشته باشیم: ارتباط در ساده ترین شکل، انتقال پیام است؛ یک فرستنده، یک گیرنده و پیامی که بین آنها منتقل می شود. اما اگر بخواهیم دقیق تر شویم، باید بین «ارتباط» و «رابطه» تفاوت قائل شویم. در گفتار روزمره، مردم معمولاً این دو را یکسان می دانند، اما از نگاه تخصصی، ارتباط صرفاً انتقال پیام است، حتی اگر رابطه خاصی بین افراد وجود نداشته باشد. مثلاً وقتی شما با لباسی خاص از خانه بیرون می روید، حتی اگر با کسی قهر باشید یا اصلاً متوجه حضور دیگران نشوید، باز هم در حال ارسال پیام هستید. این پیام می تواند سکوت شما، پوشش یا حتی نگاهتان باشد. پس ما همیشه در حال برقراری ارتباطیم، چه بخواهیم و چه نخواهیم. این ارتباط می تواند کلامی باشد (مثل صحبتهایی که اکنون من با شما دارم) یا غیرکلامی (مثل زبان بدن یا لباس). در ارتباط کلامی، نکاتی مثل انتخاب زمان مناسب، نوع جملات (خبری، پرسشی یا تعجبی) و حتی شروع و پایان جملات اهمیت دارد.

هدف نهایی ما این است که بفهمیم چگونه ارتباط مؤثر می تواند به پیشگیری از آسیب هایی مثل اعتیاد کمک کند.

در این درس راه های ارتباط موثر و موانع آن مورد بررسی قرار خواهد گرفت.