خلاصه درس :

مقدمه:

• هدف جلسه: مرور مبانی رشد مخصوص دوره نوجوانی برای ارتقاء توانمندی مربیان در پاسخگویی به سؤالات، درک اختلالات، و بهبود برنامه‌ریزی تربیتی.

• نقد: بسیاری از طرح‌های آموزشی مثل سند تحول، فرض را بر "آموزش از مدرسه" گذاشته‌اند، نه از تولد؛ در حالی که تربیت باید از بدو تولد طراحی شود.

طرح اصلی:

الف) انسان در مسیر رشد خود با پنج نسبت اصلی روبروست:

1. نسبت با خالق

2. نسبت با خود

3. نسبت با محیط

4. نسبت با دیگران

5. نسبت با امور و موضوعات

هر کدام از این نسبت‌ها در طی پنج دوره‌ی اصلی رشدی (دوره‌ی ۱ تا ۵) رشد و تغییر می‌کنند.

تبیین نسبت‌ها در طول رشد:

نکات کلیدی مخصوص نوجوانی (دوره سوم):

• نوجوان در همه نسبت‌ها وارد مرحله‌ی انتخابگری می‌شود.

• نسبتش با خدا عقلانی و استدلالی می‌شود.

• نسبت با خود دچار برتری‌جویی می‌شود.

• نسبت با محیط به سمت کار و تجربه عملی متمایل می‌شود.

• نسبت با دیگران بر مدار توسعه یا محدودسازی ارتباطات می‌چرخد.

• نسبت با موضوعات، حالت انتخابی و گاه سرکشانه می‌یابد.

نتیجه‌گیری:

• دوره نوجوانی نقطه عطف رشد است؛ اگر به درستی مدیریت نشود، اختلالات و انحرافات از همینجا آغاز می‌شوند.

• شناخت دقیق نسبت‌های پنج‌گانه در این سن، به مربیان کمک می‌کند در رشد متوازن نوجوان مؤثرتر عمل کنند.