خلاصه درس :

فعالان فرهنگی و مبلغان گرامی به‌خوبی می‌دانند که عرصه‌های متعددی برای فعالیت تربیتی وجود دارد. ممکن است کسی فعالیت خود را از خانه آغاز کند و تربیت فرزندان خود را بر عهده گیرد، یا در مسجد محله، کانون فرهنگی یا مدرسه به کار تربیتی بپردازد. هر یک از این فضاها، که آن‌ها را عرصه‌های تربیتی می‌نامیم، دارای مختصات و الزامات خاص خود هستند که بر نحوه فعالیت تربیتی تأثیر می‌گذارند. طبیعتاً، کار تربیتی در مدرسه با آنچه در مسجد یا کانون فرهنگی انجام می‌گیرد، از جهاتی متفاوت خواهد بود.

اما نکته‌ای که در این درس مورد توجه قرار می‌گیرد، نه بررسی تفصیلی الزامات هر عرصه به‌صورت جداگانه، بلکه نگاهی کلی‌تر به موضوع است. ما این عرصه‌ها را ذیل یک محیط عام و فراگیر تربیتی بررسی می‌کنیم؛ محیطی که همچون یک اتمسفر، همه این فضاها را دربر می‌گیرد و در آن نفس می‌کشیم. این محیط عام تربیتی، بستر مشترکی است که همه فعالیت‌های تربیتی—چه در خانه، چه در مسجد و چه در مدرسه—در دل آن معنا پیدا می‌کنند.

در این درس، ابتدا با این مفهوم کلان به‌عنوان محیط‌های تربیتی آشنا می‌شویم، سپس به تقسیم‌بندی این محیط‌ها و معیارهایی که برای این تقسیم در نظر گرفته می‌شود، می‌پردازیم.

محیط های تربیتی ، محیط بسته

تعریف محیط باز

متربی در محیط باز

شیوه های تربیتی رایج

روش های تربیتی ماندگار