خلاصه درس :

وحدت اسلامی یکی از اصول بنیادین برای بقای امت اسلامی و تحقق آرمان‌های بلند تمدن‌ساز اسلام است. این وحدت نه تنها یک ضرورت دینی است، بلکه شرط عقلانی پیشرفت و اقتدار مسلمانان در عرصه‌های مختلف نیز به‌شمار می‌رود. در این درس، به چیستی وحدت و برکات حاصل از آن در سطح امت اسلامی خواهیم پرداخت.

سرفصل اول: چیستی وحدت

وحدت به معنای یکی شدن در اصول بنیادین دین، همکاری در اهداف کلان و پرهیز از نزاع‌های فرقه‌ای و مخرب است. وحدت به هیچ‌وجه به معنای انکار عقاید مذهبی یا ذوب شدن در یکدیگر نیست، بلکه به معنای تعامل محترمانه و همگرایی در عین تمایزات اعتقادی است.

در همین زمینه، روایت روشنگرانه‌ای از امام حسن عسکری علیه‌السلام نقل شده که می‌فرمایند: «صَلُّوا فِي عَشَائِرِهِمْ، وَ شَاهِدُوا جَنَائِزَهُمْ، وَ عُودُوا مَرْضَاهُمْ، وَ أَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَيْهِمْ، وَ صَلُّوا مَعَهُمْ فِي مَسَاجِدِهِمْ.»

این فرمایش امام، الگوی روشنی برای زیست مسالمت‌آمیز و وحدت‌گرایانه در جامعه اسلامی ترسیم می‌کند؛ الگویی که بدون ذوب شدن در دیگری، مسیر تقویت امت اسلامی را هموار می‌سازد.

سرفصل دوم: برکات وحدت

وحدت اسلامی، بنیان‌گذار اقتدار، عزت و احیای تمدن اسلامی است. امت متفرق، هرگز قادر به ایستادگی در برابر دشمنان یا خلق یک الگوی تمدنی نخواهد بود. برکات وحدت نه تنها در عرصه سیاسی و امنیتی بلکه در پیشرفت‌های علمی، فرهنگی و اقتصادی نیز نمایان است.

تمدن نوین اسلامی، که از آرمان‌های بلند انقلاب اسلامی نیز محسوب می‌شود، بدون وحدت اقوام، مذاهب و ملت‌های مسلمان، صرفاً یک رؤیاست. وحدت، رمز رسیدن به این هدف والا و پاسخ به ندای قرآن است که فرمود: «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَ لَا تَفَرَّقُوا».