خلاصه درس :

مردم باید بدانند دشمن اگرچه از سلاح و سربازان ما می‌ترسد، اما ترس اصلی‌اش از حضور آگاهانه و پرشورِ مردم است. همین حضور بود که در تشییع ۱۱ میلیونی پیکر امام(ره) و ۴۰ میلیونی سردار شهید، دشمن را به عقب راند. پس مشارکت باید سالم باشد؛ مانند عبادتی که نیت خالص و طهارت باطن می‌طلبد.

انتخابات تنها یک رویداد سیاسی نیست، بلکه عبادتی هم‌تراز جهاد، امر به معروف و نهی از منکر است. همان‌طور که نماز شرایطی دارد – طهارت ظاهری، نیت خالص، رعایت ارکان – انتخابات هم نیازمند «طهارت دل» است. آیا حاضرید در این عبادت، دل را از رذایل اخلاقی خالی کنید؟ آیا می‌پذیرید رأی‌دادن – مانند نماز – نیازمند پاکیِ نیت و دوری از تزویر است؟

این همان نقطه‌ی تمایز است: وقتی انتخابات را عبادت می‌دانیم، نه‌تنها به ظاهرِ قانونیِ آن پایبندیم، بلکه وجدان خود را نیز به پای آن می‌سنجیم. همان‌طور که نماز بی‌طهارت قبول نیست، مشارکتی که از صفای باطن خالی باشد، بنای نظام را سست می‌کند.

این درس به مبلغین و امامان جماعت می آموزد که انتخابات را نه صرفاً یک فرایند سیاسی، بلکه «عبادتی اجتماعی» بدانند؛ عبادتی همسنگ جهاد در راه حفظ ارزش های اسلام و تحقق امر به معروف و نهی از منکر. همان گونه که نماز با طهارت نیت و عمل کامل می شود، مشارکت در انتخابات نیز نیازمند «طهارت دل»، «اخلاص» و احساس مسئولیت در قبال ساختن جامعه ای بر پایه عدالت الهی است.  

امامان جماعت باید به مردم یادآوری کنند که رأی دادن، ادامه راه شهدایی است که با خون خود نظام اسلامی را آبیاری کردند؛ انتخاباتِ آگاهانه و پرشور، همان «نماز جماعتی» است که وحدت امت اسلامی را در برابر دشمنان به رخ می کشد و تمدن نوین اسلامی را استوار می سازد.